Performance z przedmiotami

Pobierz metody

Aby pobrać metody, kliknij tutaj.

Artystyczny

W tej metodzie przedmioty z codziennego życia stają się dla uczestników inspiracją do stworzenie krótkich scenek ruchowych, które wyrażają wizualnie historię tych przedmiotów.



Grupa docelowa

Młodzież w wieku 15+

Liczba osób

Min. 1 – Maks. 12



Środowisko

Przestrzeń, w której każdy uczestnik może się swobodnie poruszać

}

Czas potrzebny

1-2 godziny

j

Materiały

Wybrane przedmioty z codziennego życia

Cel/zamierzenie

Celem ćwiczenia jest stworzenie wizualnych scenek ruchowych na dany temat, zainspirowanych przedmiotami, które wiążą się z jakąś realną sytuacją związaną z tym tematem. Np. w naszym przypadku sytuacją tą byli migranci przepływający Morze Śródziemne, więc użyliśmy przedmiotów, które naszym zdaniem migranci mogliby ze sobą zabrać w taką podróż (np. butelka na wodę, sweter itd.).

Instrukcje krok po kroku

Krok 1
Gromadzimy razem przedmioty (co najmniej jeden na każdego uczestnika). 5 min

Krok 2
Uczestnicy oglądają przedmioty i każdy wybiera sobie jeden, który budzi w nich inspirację. 5 min

Krok 3
Uczestnicy ustawiają się w przestrzeni z wybranym przedmiotem. Następnie facylitator zaczyna prowadzić wizualizację – prowadzi uczestników od obserwowania przedmiotu do znalezienia sposobu na przedstawienie go za pomocą swojego ciała, np. przybrania takiej pozy, która przypomina ten przedmiot, cokolwiek to dla nich znaczy. 10 min

Krok 4
Kiedy uczestnicy już „uosobią” swój przedmiot, w dalszej części wizualizacji przechodzą do opowieści o przedmiotach (w naszym przypadku: wsiadanie na łódź, przepływanie morza, sztorm i wywrotka łodzi, unoszenie się na wodzie, aż fale wyrzucą przedmioty na brzeg). W toku opowieści facylitator prosi uczestników o odgrywanie wydarzeń, np. pokazywanie, jak uosabiane przez nich przedmioty mogą się poruszać i reagować na różne ruchy w narracji. 15 min

Krok 5
Doskonalenie. Każdy uczestnik prezentuje swój przedmiot i ruch. W razie potrzeby facylitator może powtórzyć opowieść, by opracować spójniejszą grupową choreografię. 10-30 min

Krok 6
Uczestnicy przedstawiają ostateczną wersję opowieści bez narracji werbalnej, jedynie za pomocą choreografii. Jeśli celem końcowym jest prezentacja przed publicznością, można powtórzyć kilka razy krok 5. 10 min



Wskazówki dla osoby prowadzącej szkolenie

To stosunkowo zaawansowane ćwiczenie, zalecane tylko po wcześniejszym szkoleniu z grupą, które pozwoliło zbudować poczucie zaufania i bezpieczeństwa.
Jest to poetycka metoda przedstawiania wybranych tematów, które mogą być bardzo różne.
Jeśli temat jest “ciężki” czy ma duży ładunek emocjonalny, po kroku 4 zalecamy sesję informacji zwrotnych. Podczas tej sesji facylitator zaprasza uczestników do podzielenia się swoimi przemyśleniami na temat ćwiczenia: czy taka forma ekspresji jest dla nich sensowna, istotna i satysfakcjonujący i czy czują się w niej swobodnie (nie czują dyskomfortu), czy też jest trudna emocjonalnie.

P

Alternatywa

Jeśli uczestnicy czują się swobodnie – nie czują dyskomfortu – w związku z tym ćwiczeniem, do ruchu można dodać materiał werbalny (np. co mogłyby mówić przedmioty? Jakby się czuły w tej sytuacji?), aby wzmocnić scenkę i jej potencjalne przeszłanie. Takie instrukcje należałoby włączyć do kroku 4.



Komentarz

W zależności od tematu, ćwiczenie może nie być odpowiednie dla wszystkich. Koniecznie dokładnie wyjaśnij wcześniej metodę i upewniej się, czy uczestnicy nie czują w związku z nią dyskomfortu. Najlepiej sprawdza się w grupach po 5-6 osób.

U